chmurzyć się

chmurzyć się
chmurzyć się I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk VIIa, chmurzyć sięrzy się, chmurzyć sięrzyło się {{/stl_8}}{{stl_7}}'o niebie: pokrywać się chmurami; zachmurzać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niebo się chmurzy. Od zachodu się chmurzy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • chmurzyć się II – nachmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać wyrazem twarzy (np. marszcząc brwi, ściągając usta, zaciskając zęby) swoje niezadowolenie, zagniewanie, smutek, ponury nastrój; zasępiać się, gniewać się, dąsać się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chmurzyć — ndk VIb, chmurzyćrzę, chmurzyćrzysz, chmurz, chmurzyćrzył 1. rzad. «pokrywać chmurami; zachmurzać» Nadciągająca burza chmurzyła niebo. 2. «czynić posępnym, chmurnym; zasępiać» Troski chmurzyły jej twarz. ◊ Chmurzyć czoło «marszczyć czoło na znak… …   Słownik języka polskiego

  • zaciągać się – zaciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wstępować do wojska lub organizacji o charakterze wojskowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaciągnął się do wojska. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nachmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}chmurzyć się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chmurnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, chmurniećeję, chmurniećeje, chmurniećniał, chmurniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić się chmurnym, zachmurzonym; chmurzyć się, zachmurzać się : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kumurnytis — ×kumur̃nytis, ijasi, ijosi (l. chmurzyć się) 1. niauktis, blaustis: Kumur̃nijas kumur̃nijas iš vakarų, gal bus lietaus Pc. 2. nusiminti, graužtis: Jis kumur̃nijas, kad malkų dvaras neduoda J. kumurnytis; susikumurnyti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”